Mensen herinneren zich hun jeugd. Ik niet. Mensen weten wanneer ze jarig zijn en hoe oud ze zijn. Ik wist geen van beide en zei gewoon het eerste dat in me opkwam. Mensen weten hoe ze hun veters moeten strikken. Ik kon dat niet. Mensen kunnen lezen en schrijven. Maar ik? Niet echt. Moeders vertellen hun kinderen wat ze moeten doen en hoe ze zich moeten gedragen. Mijn kinderen moesten mij leren wat ik moest doen.
Su Meck is 22 jaar als een plafondventilator op haar hoofd valt. Ze wordt wakker in het ziekenhuis en herinnert zich.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.